Anne Hakkı

Yine okuduğum ve beğendiğim bir yazıyı sizlerle paylaşmak istedim. Bugün Rabbim nasip etti de huzurevine gittim. Yaşlı teyzelerle muhabbet ettik, maşAllah o kadar tatlılardı ki hiç yanlarından ayrılasım gelmedi ama çoğunun gözünde hüzün vardı,bir de biri gelince parlayan.. Bir tanesi daha yeni gelmişti, öz kızı tarafından huzurevine verilmiş, biraz üzgündü, dedi:"Kızım biz onları bu yaşa getirmedik mi?" hafif bir yakınma sonrasında "Olsun Rabbim onu da Cennet'ine koysun inşallah 6 ay baktı bana" dedi, o zaman anladım Cennet'in neden annelerin ayakları altında olduğunu. Hepsi torunlarından,oğullarından,kızlarından arada ziyaretlerinden memnun şekilde bahsediyorlardı gözleri parlıyordu, ben de sevinmiştim iyi evlatlarmış demek teyzeler istedi buraya gelmeyi diye. Ama durum öyle değilmiş :( 

Başka bir kardeş anlattı; Bir gün konusu açılmış, niye geldikleri vs.hakkında. Ve hepsi bir an gaza gelip birazda dertleşme babında, üzgün bir şekilde dile getirmişler; " Anne bana çok yük oluyorsun artık seni çekemiyorum huzur evine git rahatlıyalım." "Anne param bize anca yetiyor bir de sen eklenme." " Anne durumlar ortada,gelinin seni istemiyor huzur bozulmasın huzur evine git." gibi sözler ve bunlar hafif olanlarıymış.. Yani hiçbiri huzurevine gitmeyi kendi istememiş, hatta birisinin oğlu Annesinin emeklisini alıyormuş da huzurevinin ücretsiz bölümünde kalıyormuş teyze.Paranı neden veriyorsun teyze dediğindeyse "Olsun kızım canı sağolsun" demiş o Mübarek ANNE. 

Demesi kolay, inşallah Rabbim ailesine hayırlı bir evlat olan ve onlara sonuna kadar bakabilme gücü,sabrı ihsan etsin. Hepsi de aslında yürüyebilen,bakıma bile muhtaçları olmayan teyzelerdi,yük olacak durumları yoktu bile de.. Dua edelim kardeşler, Annemize,Babamıza, Yaşlı teyzelere ve onların kıymetini hiçbir zaman 

unutmayalım. Ailesinden sıkılan çok tanıdığım var, ne olur şeytana uymayın, bizleri bu günlere getiren CENNET ehli Anne-Babalarımıza iyi davranalım, Allah öyle bir evlat olabilmeyi cümlemize nasip etsin. Uzattıysam affola, ben oradaki atmosferi görüp çok etkilendim, inşallah durumunuz olursa huzur evlerini ziyaret etmenizi öneririm, dünyanın geçiciliğini bir kez daha hatırlıyorsunuz.. Ve yazıyı paylaşıyorum;

Annenin hizmete ihtiyacı var
İki kardeş vardı. Yatalak annelerine bir gece biri, diğer gece öteki bakacaktı. Öyle anlaşmışlardı. Abid olan nafile ibadete çok düşkündü, sabaha kadar ibadet ederdi. Bunun için, kardeşine, (Bugün de anneme sen
hizmete devam et, ben de yine ibadet edeyim) derdi. Annesine bakma sırası hiç ona gelmezdi. Kardeşi, onun da sevap kazanması için abid olan kardeşine, bazen (Bugün sıra sende) derdi. Bu abid genç, rica eder, sabaha kadar ibadetle meşgul olurdu. Yine bir gece sabaha kadar yaptığı ibadetten duyduğu hazdan dolayı kardeşine, her zaman olduğu gibi sırayı bozarak, (Bu gece de bana izin ver ibadet edeyim) dedi. Kardeşi kabul edip annesine hizmete gidince, bu ibadet etmeye koyuldu. Bir ara uyuya kaldı ve bir rüya gördü. Rüyasında nurani yüzlü bir zat buna dedi ki:
- Kardeşin affedildi.
Genç merakla sordu:
- Ben niye affedilmedim?
- Sen de affedildin ama, kardeşinin yüzünden affedildin.
- Ben Allahü teâlâya ibadet ediyorum. Kardeşim ise anneme hizmet ediyor. Fakat benim onun yüzünden affedilmemin hikmeti nedir?
O zat dedi ki:
- Allahü teâlâ size nafile ibadeti farz kılmadı, ama ana babaya iyiliği hizmeti farz kıldı. Üstelik annenin hizmete ihtiyacı var. Kardeşin emre uyduğu için kazandı ve yükseldi. Onun sayesinde sen de affedildin....